memorable lines

" நினைவில் நின்ற பழம் பாடல்கள் "
1)
தேம்படு பனையின் திரள்பழுத் தொருவிதை
வானுர ஓங்கி வளம்பெற வளரினும்
ஒருவர்க் கிருக்க நிழலாகாதே.
தெள்ளிய ஆலின் சிறுபழத் தொருவிதை
தெண்ணீர் கயத்து சிறு மீன் சினையினும்
நுண்ணிதே ஆயினும் அண்ணல் ஆனை
அணிதேர் புரவி ஆட்பெரும் படையொடு
மன்னர்க்கிருக்க நிழலா கும்மே.
The meaning of the above is,
Judge not the size of the tree from that of the seed
because,
The big fat seed of the palm tree produce a tall and thin tree which can but
provide shadow only too little for even two people to share and rest
where as,
The smallest of the small seed, as small as the egg of a tiny little fish,
give rise to wide and big banyan tree with its branches growing all around and
providing big enough shade and shelter for hundreds of people to come and rest.

2) - a
சிறியோர் செய்த சிறு பிழையெல்லாம்
பெரியோராயின் பொறுப்பது கடனே.
2) - b
பெரியோர் எல்லாம் பெரியரும் அல்லர்
சிறியோர் எல்லாம் சிறியரும் அல்லர்.
meaning,
2 -a) The duty of the elders is to put up with the minor mistakes of the younger ones.
2 -b) Age alone can not be the criterion to decide on a person's quality of greatness.

3)
   ( இது, கணியன் பூங்ககுன்றனார் பாடியது.)
யாதும் ஊரே யாவருங் கேளிர்
தீது நன்றும் பிறர் தர வாரா
நோதலும் தணிதலு மவற்ரோரன்ன
சாதலும் புதுவ தன்றே வாழ்தல்
இனிதென மகிழ்ந்தன்ரு மிலமே முனிவின்
இன்னா தென்றலு மிலமே மின்னொடு
வானந் தண்டுளி தலைகி யானது
கல்பொரு திரங்கு மல்லற் பேர்யாற்று
நீர்வழிப் படூஉம் புன்ணயோ லாருயிர்
முறைவழிப் படூஉ மென்பது திறவோ
காட்சியிற் நெளிந்தன மாகலின் மாட்சியிற்
பெரியோரை வியத்தலு மிலமே
சிறியோரை யிகழ்த லதனினு மிலமே.

The sum and substance of this long old poem is,
The wise will realise that all places on earth are like our own native place and
people of our society are like our own relatives..( we all being creations of God..)
Good things and bad things do not come from other beings but from our own self.
All that appear to be opposites mislead us, being unreal like mirages, to chase in vain.
There fore , it is only the ignorant mind which is attracted by big names and publicity
while looking down upon others as inferior though in reality, they may even be better.

Know what "cmr " is.

We have named our family group as “Chinnamannur Clan ".

What this name “Chinnamannur “(cmr) stands for or why it is so named?

Here is the history of our native village.

We shall now fly backward in time and cross nearly 800 years, in one quick jump.

We are now standing at the fag end of the golden period of the Chola kingdom.

The mighty cholas have lost their hold on pandyas and the city of Madurai.

The pandyas are back again on their own, ruled by one 'kulabushana pandya mannan'.

He has two sons. – The elder son is Rajendran and the younger one is Rajasingan.

Rajendran, the crown prince, who became the pandya king in due course,was always fond of his younger brother and so were the general public who used to refer their king as Periaman (" Peria mannan ") and the younger brother as Chinnaman ( " Chinna mannan )

Later on, the second son Rajasingan got married to the only daughter of the Chola king.

In due course his mind got poisoned and he became jealous of his brother – now the king.

With the help of Cholas, he ventured to capture Madurai but lost the battle.

He felt ashamed for his greedy act, when his elder brother not only pardoned him but also showed magnanimity by giving him a separate portion to rule, as the king of Vala nadu.

“Vala Nadu “is Valam + Nadu, meaning fertile land.

It is the area of land at the bottom hills of Western Ghats, extending from the foot hills of kodaikanal in North West and up to periar & thekkadi mountain range in south end.

Named as Periakulam taluk by British was Vala-nadu, where rivers like Varaga nadhi, Periar river, Suruli river and other tributaries of Vaigai flow. Surrounded by continuous strips of mountains on its side, it had cultivable lands, hilly forests and thick jungles.

After becoming the king of Vala Nadu, Rajasinga pandyan temporarily made the temple town of veerapandi as his capital and developed cultivation.

When he went for hunting, he located a holy place by name 'Markayan kottai' on the western side bank of the river which in our old puranas was called Surabi nathi.

On the otherside of the river were flower forests (Poonga vanam) and which when cleared for habitation showed a Swayambu Lingam and an ancient Shiva temple!

The king came to know about the historical importance of this holy place as one mentioned in puranas as " Hari kesari nallur" - One among the five divine places of worship of Lord Shiva that helps the soul to get released from re-birth cycles and the other four being the present Kasi; Thiruvannamalai; Chidambaram and Thiruvarur.

When the king rebuilt the old temple city of harikesarinallur, general public gave it a new name, in honour of their king who was to them known as 'Chinaman'  

Hence the name, Chinnaman + Oor = " Chinnamanoor "  

" காரணப் பெயர்கள் "

ஊர்ந்து வந்து சேர்ந்து வாழத் தொடங்கிய இடம் " ஊர் ".
ஊர்கள் வளர்ந்து  நகர்ந்து வந்து இணைத்தபோது அது " நகரம் ".
புனிதமான உறவு முறை தர்மங்கள் வரையறுக்கப்பட்டு,
தந்தை வழியில், சொத்தில் பங்கு பெறுபவர்கள்  " பங்காளி ".
தாயை ஆதியாக வைத்து விளைந்த உற்வு முறையில் "தாயாதி".
சக உதரன் என்ற ரத்த சம்பந்தமானவர்கள் " சகோதரன் ", ' சகோதரி'.

போகி, பொங்கல் , மாட்டுப்பொங்கல், காணும் பொங்கல்
என்ற வரிசையில் காரணங்கள் ஒட்டிப் பிறந்தவைதான்.
போகம் என்றால் விளைச்சல்.  -
ஒரு போகம், இரண்டு போகம், மூன்று போக அறுவடைஎன்பார்கள்.
போகம் என்பதற்கு இன்னொரு அர்த்தம் இன்பம் துய்ப்பது. -
போகி என்றால் சுகத்தை அனுபவிப்பவர்.

மனதில் எழும் எண்ணங்களுக்கு ஒரு உருவம் கொடுப்பது எழுத்து.
அசைத்தல் என்றால் கட்டுதல் என்று ஒரு அர்த்தம் உண்டு.
எழுத்துக்களை இணைத்துக் கட்டி நடக்கச் செய்வதால் அசை என்று பெயர்.
சீர் என்பது தாளத்துக்குப் பெயர். -
வரையறையான ஒசையே தாளம் ( Rhythm )
செய்யுட்களில் வார்த்தைகளை சீராகப் பிரித்து
தாள கதியில் அமைப்பதால் சீர் ஆயிற்று.
" தளை " : - தளையிடுவது என்றால் பிணைப்பது .
தளை ஒரு சீரை இன்னொரு சீருடன் பிணைக்கும் வார்த்தை.
அடுத்து அடுத்து வருவதால் அது "அடி" ஆயிற்று. -
தொடுக்கப் படுவது  என்பதால் " தொடை " -
தொடுக்கும் மாலைக்கும் தொடை என்று பெயர்.
மாலை அணிவித்தல் அழகு செய்வதற்கு.
செய்யுளை அழகு செய்ய எட்டு வித தொடைகள் உண்டு.
அதில் எல்லோரும் அறிந்த எதுகை, மோனை தவிர இயைபு, முரண்,
அளபெடை, அந்தாதித் தொடை, இரட்டைத் தொடை மற்றும் செந்தொடை.
செய்யுள் இலக்கணத்தை யாப்பிலக்கணம் என்பார்கள்.  -
" யாத்தல் " என்றால் " கட்டுதல் " என்று பொருள்.
நாட்டுப் பாடல்கள் இயற்றும் படைப்பாளிகளை,
" பாட்டுக் கட்டுகிறவர்கள் " என்றுதான் அழைப்பர்.

இந்த செய்யுள் உறுப்புக்கள் ஒன்றை ஒன்று சார்ந்து
உடல் உறுப்புக்கள் போலச் செயல்படும்.
எழுத்தினால் ஆனது அசை ------
அசையினால் ஆனது சீர் ----------
சீர்களால் ஆனது அடி -----
அடிகளால் ஆனது பாட்டு.
தளை உடல் உறுப்புக்களை இணைக்கும் எலும்பு, தசை நார் போல.
எதுகை மோனை போன்றவை அழகு செய்யும் தொடை வகையறா.
 ( உடலுக்கு மேல் உள்ள ஆடை அணிகலங்கள் போல.)

இந்த உடல் போன்ற கவிதை உருவத்துக்கு உயிர்
கவிதையின் உட்பொருளான கருத்து. (சொல்ல வரும் விஷயம்.)

" இழுக்குடைய பாட்டிற்கு இசை நன்று "
எதுகை மோனை போல இசை இன்பம் தரும் ஓசை அமைதி
பிழைகள் தெரியாது மறைத்து விடும்.

பண்டிதனுக்கு இலக்கணம் முக்கியம்.  -
பாமரனுக்கு இசை இன்பம் முக்கியம்.
 To continue ...

எதுகையும் மோனையும்

தமிழ் மொழியின் அழகு எதுகையிலும் மோனையிலும் தெரியும்.
இவை பாடுகின்ற பாட்டினிற்கு ஓசை இனிமையை கொடுக்கிறது.
பாமரர்கள்கூட, " என்ன எகனை மொகனையா பேசுரவே" என்பார்கள்.
எதுகை மோனை என்றால் என்ன ?

தமிழில் "எதுகை" என்பது, ஆங்கிலத்தில் ரைம் ( Rhyme ) என்று சொல்லலாம்.
தமிழ்ச் செய்யுளின் இயல்பு,  ஒவ்வொறு அடியின் ஆரம்பத்தில் அமையும் எதுகை.

கவிதை வரிகள் என்று பொதுவாகச் சொன்னாலும், வரி வேறு, அடி என்பது வேறு.
ஒரே அடியானது பல முறை மடக்கி மடக்கி,  நீளமாக பல வரிகளில் வரலாம்.

அப்படியானால், எப்படி, எது பாட்டின் அடி, என்று தெரிந்து கொள்வது?
அதற்கு, ' எதுகை' உதவுகிறது. -
இரண்டு எதுகைகளுக்கு இடையில் இருப்பது பாட்டின் ஒரு அடி.

அது சரி. -  எது எதுகை என்பதை எப்படித் தெரிந்து கொள்வது?
அதற்கும் ஒரு வழி இருக்கிறது.

" இரண்டாம் எழுத்து ஒன்றுவது எதுகை " என்பது இலக்கண விதி.
இரண்டாம் எழுத்துக்குப் பின் சில எழுத்துக்கள் ஒரே மாதிரி இருந்தால் ஓசை நயம் கூடும்.
கந்தன் திருவடி
நந்தந் தலைமிசை
வந்தன் புடனுறின்
பந்தங் கழியுமே

இதில் இரண்டாம் எழுத்தும் மூன்றாம் எழுத்தும்,
அதாவது " ந்த" என்பது ஒவ்வொரு அடியிலும் வருகிறது.
இந்தப் பாட்டில் ஒவ்வொரு வரியும் ஒவ்வொரு அடி.

இதுமாதிரி, கண்ணன்..வண்ணன்..திண்ணன்..அண்ணன் என்பதில்,
2,3 & 4வது எழுத்துக்களான "ண்ணன்" என்பது மூன்றெழுத்து எதுகை. அதே சமயம்,
முதல் எழுத்துப் பற்றியும் ஒரு விஷயத்தை முக்கியமாகக் கவனிக்க வேண்டும்.

பட்டு என்பதற்கு, பாட்டு என்பது எதுகை ஆகாது.
பட்டு, கட்டு, குட்டு, பிட்டு என்ற குறில் வார்த்தைகள் ஒன்றுக்கொன்று எதுகை.
அதே போல,
பாட்டு, காட்டு, நீட்டு, ஊட்டு போன்ற நெடில்.வார்த்தைகள் ஒன்றுக்கொன்று எதுகை. குறில் என்பது ஒசையினால் சிறிது குறுகிய குட்டெழுத்து.
குறிலை நீட்டினால் சிறிது நீண்ட ஒசை வரும்போது, அது நெட்டெழுத்து.

மற்றொரு உதாரணம்,
வரிகள் நான்கில், அடிகள் இரண்டு உள்ள ஒரு பாட்டு.

பாம்பினைக் கண்ட போது
பயத்தினால் நடுங்கும் பேதை
கம்பினை எடுப்பா னோசொல்
கடுகியே ஓடு வானே.                      

( கடுகியே என்றால் வேகமாக என்று அர்த்தம்.)

"பாம்பினை"  என்ற வார்த்தை முதல் அடியின் ஆரம்பம். -
"கம்பினை" என்ற வார்த்தை இரண்டாவது அடியின் ஆரம்பம்.
ஆதலால், இந்த நான்கு வரிப் பாடலில் இருப்பது இரண்டு அடிகள் மட்டுமே.
அதில், " ம்பினை " என்பது எதுகை என்றாலும்,  'பா' வுக்கு 'க' எதுகை ஆகாது.

முதல் அடியில் முதல் எழுத்தில் உள்ள " பா " என்ற நெடிலும்,
இரண்டாவது அடியில் முதல் எழுத்தில் உள்ள " க " என்ற குறிலும்
ஒன்றுக்கொன்று எதுகை ஆகாது என்பதால்,
இப்பாட்டில் வரும் பாம்பு - கம்பு என்பதற்கு பதிலாக,
பாம்பு - காம்பு என்று மாற்றி அமைத்தால்
"பாம்பினை" என்ற வார்த்தைக்கு நெடில் எதுகையாக "காம்பினை" என்று வரும்.
( காம்பு என்ற சொல்லுக்கு மூங்கில் என்றும் அர்த்தம் உண்டு. )

காம்பினை எடுப்பா னோசொல்
கடுகியே ஓடு வானே.
  
இப்போது,
ஓசை நயம், ஓசை அமைதி மாறாமல் இருக்கும்.  - அர்த்தமும் மாறாது.

"முதல் எழுத்து ஒன்றி வருவது மோனை "  என்பது யாப்பிலக்கண வாய்ப்பாடு.
மோனை  என்ற வார்த்தைக்கு முன்னிடம் என்பது பொருள்.
தமிழில் மோனை என்பது ஆங்கிலத்தில் ' அல்லிடரேஷன் '  ( Alliteration )
வட மொழியில், அதை ' பிராசம் ' என்றும் சொல்வார்கள்.
தமிழ் செய்யுட்களில் ஒவ்வொரு அடியிலும் மோனை வருவது பாட்டுக்கு அழகு தரும்.

தமிழ் வசனங்க்களில் மோனை அமைந்தால் அதை, " அடுக்கு மொழி " என்போம்.

உயிர் எழுத்துக்கள் பன்னிரண்டில், அவை நாலு நாலாகப் பிரிந்து,
மோனை எழுத்துக்களாக இணையும்.
...............அ ; ஆ ; ஐ ; ஒள ......................இ ; ஈ ; எ ; ஏ ....................உ ; ஊ ; ஒ ; ஓ...........
இது போல,
அகரத்துடன் சேர்ந்த மெய் எழுத்துக்களான க் ; ச் ; ம் ; வ்...  ஒரு மோனைக் கூட்டம் -
க ; கா ; கை ; கௌ ./ ச ; சா ; சை ; செள../ ..த ; தா ; தை ; தெள./ ..ம ; மா ; மை மெள.

இந்தப் பொது விதிகளுடன், சில சிறப்பு விதிகளும் உண்டு.
அதன்படி, " ச " வுக்கு " த " மோனை என்பதால்,
ச ..சா...சை ..செள..த ..தா ..தை ...தெள எல்லாமே ஒன்றுக்கொன்று மோனை.
அதேபோல்,  " ம " வுக்கு " வ " மோனை, ....... " ஞ " வுக்கு " ந  " மோனை.
ஆதலால், .ம - மா - மை - மௌ - வ - வா - வை - வௌ .......என்பதும்  ..
...ஞ - ஞா - ஞை - ஞெள - ந - நா - நை - நெள .....என்பதும்,  ஒன்றுக்கொன்று மோனை.

மேலும் மற்றவைகள், சீர் ; அசை ; தளை ; தொடை ; அடி ...போன்றவை..

சிந்தனைச் சிற்பி

நான் பிறந்தபோது " நான் " பிறக்கவில்லை
மூன்று மாதத்தில் முகங்கள் தெரிந்தும்
புரிந்துகொள்ளும் நிலையில் இல்லை
போகப்போக சிறிது சிறிதாய்
உடலில் பட்டால் உணரும் சக்தியும்
மூக்கைக் கொண்டு முகரும் சக்தியும்
பரிவோடு யாரோ தொடுகின்ற போது
புரிந்துகொண்டு புன்னகை செய்து
பசிக்கின்ற போது கால்களை உதைத்து
கத்திக் கதவடைத்து கதறி அழுதால்
அம்மா அல்லது யாரோ ஒருவர்
ஓடிவந்து மடிமேல் கிடத்தி
கொஞ்சிக்குலவி அமுது படைப்பர்
என்று மட்டும் உணரும் மனது
பிறந்து மலர்ந்து, பின்எனக்கு
உணர்ச்சி பிறந்து ஓசை அறியும்
செவிகளும் செயல்படும் விந்தை அறிந்தேன்.

பிறந்த மனதிற்கு உடன்பிறப்பாக
மாயை பிறந்து மெதுவாக வளர்ந்தது.
மாயை பிறந்ததால் சிந்தனை பிறந்தது
சிந்தனையால் வரும் எண்ணங்கள் பிறக்க,

நீ, நீங்கள், அது, அவை, அவர்கள் என்று

பல நூறுஉருவங்கள் தோன்றி மறைய,
நான் என்ற எண்ணம் எனக்குள் பிறந்தது.

தான் என்ற உணர்வு தானாக வந்ததால்
என்னையும் என்னைநீக்கி என்முன் காணும்
ஏனைய அனைத்தையும் பிரித்துப் பார்க்கும்
புத்தி வளர் ந்தது, அறிவு முதிர்ந்தது.
அதன் விளைவாக, வந்து சேர்ந்தது,
நான் மட்டும், எனக்கு மட்டும் என்கின்ற
தன்னுரிமை கேட்கும் தனி உலகம் ஒன்று.

அது எனக்குள் பிறந்து, எனக்குள் வசிக்கவும்,
அகந்தை என்ற அசுரன் வந்தான் - தன்
முகத்தின் அழகை கண்டு ரசித்தான் - என்
அகத்தின் அழகை மூடி மறைத்தான்.

காலம் சென்றது - கடமைகள் வந்தன.

வெற்றியில் விளைந்த ஆணவத்தை
தோல்விகள் வந்து துவளச் செய்தது.

இடர்களும் இன்பமும்  தொடர்நாடகமாய்
அலைகளிலாடி அலைப்புறும் படகுபோல்
வாழ்க்கைக் கடலில் நீந்தும் எனக்கு
உதவுகின்ற துடுப்பினைப் போல
அனுபவம் வந்து தெளிவு பிறந்து,
அறுபது வயதைக் கடந்து வந்தேன்.

நான்
பொழுது போதாது என்று புலம்பியது
முற்காலம்.
பொழுது போகாது திண்டாடுவது
தற்காலம்.

எனது அதிர்ஷ்டம்
வந்தது  ஒரு பொற்காலம்.
அதுதான் கம்யுட்ட ர் காலம்.
இது,
கடவுள் தந்த வரப் பிரசாதம்,
பொழுதைப் போக்க ஒரு புதிய சாதனம்..
எனக்கு நானே பேசி எழுதி
அடித்துத் திருத்தி திருத்திஅடித்து
திரும்பவும் மறுபடி திருப்பி எழுத
சொந்தமாய் எனக்கோர்
இணைய தளம்.

ஆர்வத்துடன் நான் ஆரம்பித்தது
கற்பனையில் தோன்றிய கவிதை வரிகள்.

இதுவரை வந்த தலைப்புகளான
" இல்லை " , " புதிர் பாட்டு " , " புதிருக்கு விடை ",
என்ற மூன்றுடன் முற்றுப் புள்ளி வைத்து,
இனி என்ன எழுதலாம் என யோசிப்பதற்கு
இடை வேளை விடுகிறேன்.

விட மாட்டேன் - திரும்ப வருவேன்.
பிறகு சந்திப்போம்
அன்புள்ள,
கோபால்.

இல்லை

இல்லை என்ற சொல்லினிற்கு
இடமில்லை என்றிருந்தால்
இல்லாமை இல்லாத
நிலையில் நாம் இருந்திருந்தால்..
காரியில்லை பாரியில்லை
கடைஎழு வள்ளலில்லை
கை சிவக்கக் கொடைகொடுத்த
கர்ண மஹா பிரபு இல்லை
பத்தும் பறக்கவிடும்
பசியென்று ஒன்றில்லை
செத்தும் கொடுத்தவனாம்
சீதக்காதிக்கு சிறப்பில்லை
முப்பாலில் முதலிரண்டை
தப்பாமல் படித்து வந்த
தலைமுறையும் இனி இல்லை
பொருளுக்குப் பொருள் இல்லை
பொருள் ஈட்டும் போரில்லை
அறத்துக்கும் பொருளுக்கும்
அர்த்தம்சொல்ல ஆருமில்லை
பொருள் வேண்டித் துதிபாடி
புறங் கூறும் புலவரில்லை
அருள் வேண்டி ஆண்டவனைத்
தொழுவோரும் இனி இல்லை
ஆதாயம் வேண்டி ஆட்சிபீடம் ஏறுதற்கு
அடிதடி சண்டையிடும் அரசியலும் இனி இல்லை

இல்லாமை கொல்லாமை இடிபாடு குறைபாடு
ஏதுமே இல்லாத வாழ்வும் ஒர் வாழ்வில்லை

மாற்றமே இல்லாத மறுமை ஒரு மாயை
இம்சைகள் நிறைந்திட்ட இம்மையே உண்மை.

Note: -
ஒரு வார்த்தையை நினைத்துகொண்டு
அதில் பாட்டு எழுத முற்பட்டத்தின் விளைவு
இந்த so called கவிதை வரிகள்.
gopal

புதிருக்கு விடை என்ன ?

This one is the continuation of the earlier one sent
under the title : - " புதிர் பாட்டு ".

"நீதி வழுவா நெறி முறையில்" 

என்று சொன்ன அவ்வை

இட்டார் இடாதார் என்று 

எதற்காகப் பிரித்து வைத்தார் ?

பெரியோர் சிறியோர் என்ற 

பிரிவினையின் பொருள் என்ன ?

கற்றோரே சற்று நின்று 

காரணத்தை யோசியுங்கள்.

மனக்கதவைத் திறந்துகொண்டு 

கற்பனையில் மிதந்து கொண்டு

சுற்றுமுற்றும் உற்றுநோக்கி 

காணுகின்ற காட்சி எல்லாம்

மௌன மொழி பேசுவதை 

என்னவென்று கேளுங்கள்.

தடுமாற்றம் இல்லாத
இடமாற்றம் என்பதுவும்

கால ஓட்டம் உருவாக்கும்
உருமாற்றம் என்பதுவும்

இயற்கையின் விதியின் கீழ் 

இயங்குகின்ற இயக்கம் என

இனியாவது உணருங்கள்.

இடுவதுவும் பெறுவதுவும் 

இடம் மாறும் இரு செயல்கள்

இது அன்றி அது இல்லை 

இனம் பிரித்துப் பார்ப்பதில்லை.

தான் பெற்ற தண்ணீரை 

தனதென்று கொள்ளாமல் 

ஆழ்கடலும் அளித்திடுமே 

வான்முகிலை வாழவைக்க.

தாழ்நிலையில் தானிருந்தும் 

தானங்கள் தருவதனால்

அலை கடலும் உயர்குலமே 

தர மறுத்தால் தாழ்குலமே.

உயர் நிலையில் உலவுவதால் 

உயர்குலமாய் ஆவதில்லை

கரம்நீட்டிப் பெறுவதற்க்கு 

சிரம்தாழ்த்தும் வெண் மேகம்.

உப்பு நீரை உருமாற்றி 

உலகமெல்லாம் உவந்தளிக்கும்

கார் முகிலும் உயர்குலமே 

தர மறுத்தால் தாழ்குலமே.

மண்மகளும் மலைமகளும் 

மழைநீரைத் தான்பெறுதல்

பயிர்வாழ உயிர்வாழ 

பலருக்கும் பகிர்ந்தளிக்க

நீரோடை சிற்றாறு நதிதீரப் பட்டாடை 

ஏரி குளங்களென ஏராள அணிகலங்கள்

அணிந்து நிற்கும் நில மடந்தை

தரமறுத்தால் தாழ்குலமே.

கழிநீரை இளநீராய் தருகின்ற தென்னைபோல்

பதநீரை உருவாக்கிப் பாதுகாக்கும் பனையுண்டு

நிழல்தந்து அரவணைக்கும் ஆலவேப்ப மரங்களுண்டு

பலனையெதிர் பார்க்காமல் பயன்தரும் கனிமரங்களுண்டு.

மண்ணின் மீது எழுந்தவை எல்லாம்
மறைந்து மண்ணில் புதையுமுன்னர்

பிறர்வாழ உணவாகும் இயல்பான தன்மையிலே 

இறைவன் மறைந்து இருப்பது காணிர்.

இயற்கையன்னை படைப்பினிலே
இருக்குமினம் ஒருகோடி 

கண்ணுக்குத் தெரியாத
நுண்ணினங்கள் பலகோடி.

வளமான செல்வங்கள்
பலவாகப் படைத்த அன்னை

அளவாகப் பங்கிட்டு
அளிப்பதற்கு வருவதில்லை.

தான் என்றும் தனதென்றும்
தனக்குநிகர் யார் என்றும்

தருக்குடனே தலை நிமிர்ந்து
தான்செல்லும் மனித இனம்

தேசமென்றும் மொழியென்றும்
மதமென்றும் குலமென்றும்

நேசமில்லா பிரிவினங்கள்
பலவாகிப் பிரிந்த பின்னால்..

ஆறறிவு ஜீவன்கள்
அமைதியின்றி அலையும் போது

ஐந்தறிவும் அதற்கும் கீழே
ஓரறறிவு மட்டும் பெற்ற

உயிரினங்கள் அனைத்திலுமே
உயர்வு தாழ்வு ஏதுமின்றி

செய்கின்ற செயல்களிலே
பற்று இல்லா பண்புடனே
ஓப்புரவும் ஒற்றுமையும்
ஒன்று சேரும் தன்மை அறிவீர்.

உயர்ச்சியென்றும் தாழ்ச்சியென்றும் ஓயாமல் பேசி விட்டு

ஒதுங்கி நின்று தாழ்ந்து விட்ட  உத்தமரே உணருங்கள்.

நீதி வழுவா நெறி முறையில் தானாக இயங்கும் தன்மையிலே

மீதி மிச்சம் எச்சம் இல்லா கொடுக்கல் வாங்கல்  கண்டிடுவீர்.

எல்லோரும் ஓரினம் என்கின்ற வாதம் 

இயற்கையின் இயல்புக்கு என்றும் விரோதம்

விதைக்கு விதை வேறுபடும் விந்தையான உயிரினம்

சிதைந்து உயிர் பிரிந்துவிட்டால் சேர்ந்துவிடும் ஓரினம்.

இடுவாரும் ஒரு சாதி......பெறுவாரும் ஒரு சாதி

இருவருமே உயர் சாதி...இடமறுப்பின் இழி சாதி

இதுவே அவ்வை கூறுகின்ற..இரண்டு சாதி என்போமா !!!

This is my own poem.  - Thanks for reading it

Gopal

" புதிர் பாட்டு "

" சாதி இரண்டொழிய வேறில்லை, சாற்றுங்கால்

  நீதி வழுவா, நெறி முறையில்

  இட்டார் பெரியோர், இடாதார் இழிகுலத்தோர்

  பட்டாங்கில் உள்ளபடி. "

பாடிவிட்டுப் போன அவ்வை 

கோடி மட்டும் காட்டிடுவார்.

மூடி வைத்த முழுக்கருத்தும் 

தேடினால்தான் தெரியவரும்.

 யார் இந்த இட்டார் ..? ...
எவர் அந்த இடாதார்.. ?

இட்டார் பெரியோர் இதிலேதும் ஐயமில்லை.

இடாதார் இழிகுலத்தோர் ஏனென்று தெரியவில்லை?

பெறுவார் பற்றிய பேச்சேயில்லை !  

இது புதிரா? பாட்டா? அல்லது புதிர்ப் பாட்டா?.. 

எனக்குப் புரியவில்லை.

பிச்சையிடும் பேரெல்லாம் பெருமகனார் ஆனலும்

இச்சையில்லை என்பாரும் இழிமகனாய் போவாரோ?

ஏற்பது இகழ்ச்சியென்று எல்லோரும் எண்ணிவிட்டால்

பெறுவதற்க்கு ஆளின்றி இடுவான்தான் எங்கு போவான்?

இடாதான் எனப் பெயர் வாங்கி இழிமகனாய் ஆவானோ !! 

 யார் இந்த இட்டார் ..? ...
எவர் அந்த இடாதார்..?

ஆண் ஒரு சாதி, பெண் ஒரு சாதி, 

ஆண்டவனே ஒரு அர்த்த நாரி,

அதையும் தாண்டி அதென்ன சாதி !

புலவர் கூறும் புது இரு சாதி? 

அவ்வை வாக்குப் பொய்க்காது..

ஆராயாமல் புரியாது...

பொருள் இல்லாமல் புதிர் இல்லை,

சுலபம் என்றால் சுவை இல்லை.

விடை தெரியாக் கேள்விக்கு, 

விடை தேடிப் புறப்பட்டேன்..

வீடு விட்டு வீ தி வந்தேன்...

காடு மலை கடந்து சென்றேன்...

விடுகதைக்கு விடை காண,

இடைவிடாது சிந்தித்தேன்..

இயற்கையெனும் புத்தகத்தை,

இறுதிவரை படித்து விட்டேன்

இலை மறைவுக் காய் மறைவாய்,

நீதி பல நிறையக் கண்டேன்

கண்டவற்றை விண்டுரைக்க,

கற்றவுர் முன் வந்து விட்டேன்.

யார் இந்த இட்டார் ..? ...
எவர் அந்த இடாதார்..?

see the continuation under the title as
" புதிருக்கு விடை தேடி ..."