சிந்தனைச் சிற்பி

நான் பிறந்தபோது " நான் " பிறக்கவில்லை
மூன்று மாதத்தில் முகங்கள் தெரிந்தும்
புரிந்துகொள்ளும் நிலையில் இல்லை
போகப்போக சிறிது சிறிதாய்
உடலில் பட்டால் உணரும் சக்தியும்
மூக்கைக் கொண்டு முகரும் சக்தியும்
பரிவோடு யாரோ தொடுகின்ற போது
புரிந்துகொண்டு புன்னகை செய்து
பசிக்கின்ற போது கால்களை உதைத்து
கத்திக் கதவடைத்து கதறி அழுதால்
அம்மா அல்லது யாரோ ஒருவர்
ஓடிவந்து மடிமேல் கிடத்தி
கொஞ்சிக்குலவி அமுது படைப்பர்
என்று மட்டும் உணரும் மனது
பிறந்து மலர்ந்து, பின்எனக்கு
உணர்ச்சி பிறந்து ஓசை அறியும்
செவிகளும் செயல்படும் விந்தை அறிந்தேன்.

பிறந்த மனதிற்கு உடன்பிறப்பாக
மாயை பிறந்து மெதுவாக வளர்ந்தது.
மாயை பிறந்ததால் சிந்தனை பிறந்தது
சிந்தனையால் வரும் எண்ணங்கள் பிறக்க,

நீ, நீங்கள், அது, அவை, அவர்கள் என்று

பல நூறுஉருவங்கள் தோன்றி மறைய,
நான் என்ற எண்ணம் எனக்குள் பிறந்தது.

தான் என்ற உணர்வு தானாக வந்ததால்
என்னையும் என்னைநீக்கி என்முன் காணும்
ஏனைய அனைத்தையும் பிரித்துப் பார்க்கும்
புத்தி வளர் ந்தது, அறிவு முதிர்ந்தது.
அதன் விளைவாக, வந்து சேர்ந்தது,
நான் மட்டும், எனக்கு மட்டும் என்கின்ற
தன்னுரிமை கேட்கும் தனி உலகம் ஒன்று.

அது எனக்குள் பிறந்து, எனக்குள் வசிக்கவும்,
அகந்தை என்ற அசுரன் வந்தான் - தன்
முகத்தின் அழகை கண்டு ரசித்தான் - என்
அகத்தின் அழகை மூடி மறைத்தான்.

காலம் சென்றது - கடமைகள் வந்தன.

வெற்றியில் விளைந்த ஆணவத்தை
தோல்விகள் வந்து துவளச் செய்தது.

இடர்களும் இன்பமும்  தொடர்நாடகமாய்
அலைகளிலாடி அலைப்புறும் படகுபோல்
வாழ்க்கைக் கடலில் நீந்தும் எனக்கு
உதவுகின்ற துடுப்பினைப் போல
அனுபவம் வந்து தெளிவு பிறந்து,
அறுபது வயதைக் கடந்து வந்தேன்.

நான்
பொழுது போதாது என்று புலம்பியது
முற்காலம்.
பொழுது போகாது திண்டாடுவது
தற்காலம்.

எனது அதிர்ஷ்டம்
வந்தது  ஒரு பொற்காலம்.
அதுதான் கம்யுட்ட ர் காலம்.
இது,
கடவுள் தந்த வரப் பிரசாதம்,
பொழுதைப் போக்க ஒரு புதிய சாதனம்..
எனக்கு நானே பேசி எழுதி
அடித்துத் திருத்தி திருத்திஅடித்து
திரும்பவும் மறுபடி திருப்பி எழுத
சொந்தமாய் எனக்கோர்
இணைய தளம்.

ஆர்வத்துடன் நான் ஆரம்பித்தது
கற்பனையில் தோன்றிய கவிதை வரிகள்.

இதுவரை வந்த தலைப்புகளான
" இல்லை " , " புதிர் பாட்டு " , " புதிருக்கு விடை ",
என்ற மூன்றுடன் முற்றுப் புள்ளி வைத்து,
இனி என்ன எழுதலாம் என யோசிப்பதற்கு
இடை வேளை விடுகிறேன்.

விட மாட்டேன் - திரும்ப வருவேன்.
பிறகு சந்திப்போம்
அன்புள்ள,
கோபால்.

இல்லை

இல்லை என்ற சொல்லினிற்கு
இடமில்லை என்றிருந்தால்
இல்லாமை இல்லாத
நிலையில் நாம் இருந்திருந்தால்..
காரியில்லை பாரியில்லை
கடைஎழு வள்ளலில்லை
கை சிவக்கக் கொடைகொடுத்த
கர்ண மஹா பிரபு இல்லை
பத்தும் பறக்கவிடும்
பசியென்று ஒன்றில்லை
செத்தும் கொடுத்தவனாம்
சீதக்காதிக்கு சிறப்பில்லை
முப்பாலில் முதலிரண்டை
தப்பாமல் படித்து வந்த
தலைமுறையும் இனி இல்லை
பொருளுக்குப் பொருள் இல்லை
பொருள் ஈட்டும் போரில்லை
அறத்துக்கும் பொருளுக்கும்
அர்த்தம்சொல்ல ஆருமில்லை
பொருள் வேண்டித் துதிபாடி
புறங் கூறும் புலவரில்லை
அருள் வேண்டி ஆண்டவனைத்
தொழுவோரும் இனி இல்லை
ஆதாயம் வேண்டி ஆட்சிபீடம் ஏறுதற்கு
அடிதடி சண்டையிடும் அரசியலும் இனி இல்லை

இல்லாமை கொல்லாமை இடிபாடு குறைபாடு
ஏதுமே இல்லாத வாழ்வும் ஒர் வாழ்வில்லை

மாற்றமே இல்லாத மறுமை ஒரு மாயை
இம்சைகள் நிறைந்திட்ட இம்மையே உண்மை.

Note: -
ஒரு வார்த்தையை நினைத்துகொண்டு
அதில் பாட்டு எழுத முற்பட்டத்தின் விளைவு
இந்த so called கவிதை வரிகள்.
gopal

புதிருக்கு விடை என்ன ?

This one is the continuation of the earlier one sent
under the title : - " புதிர் பாட்டு ".

"நீதி வழுவா நெறி முறையில்" 

என்று சொன்ன அவ்வை

இட்டார் இடாதார் என்று 

எதற்காகப் பிரித்து வைத்தார் ?

பெரியோர் சிறியோர் என்ற 

பிரிவினையின் பொருள் என்ன ?

கற்றோரே சற்று நின்று 

காரணத்தை யோசியுங்கள்.

மனக்கதவைத் திறந்துகொண்டு 

கற்பனையில் மிதந்து கொண்டு

சுற்றுமுற்றும் உற்றுநோக்கி 

காணுகின்ற காட்சி எல்லாம்

மௌன மொழி பேசுவதை 

என்னவென்று கேளுங்கள்.

தடுமாற்றம் இல்லாத
இடமாற்றம் என்பதுவும்

கால ஓட்டம் உருவாக்கும்
உருமாற்றம் என்பதுவும்

இயற்கையின் விதியின் கீழ் 

இயங்குகின்ற இயக்கம் என

இனியாவது உணருங்கள்.

இடுவதுவும் பெறுவதுவும் 

இடம் மாறும் இரு செயல்கள்

இது அன்றி அது இல்லை 

இனம் பிரித்துப் பார்ப்பதில்லை.

தான் பெற்ற தண்ணீரை 

தனதென்று கொள்ளாமல் 

ஆழ்கடலும் அளித்திடுமே 

வான்முகிலை வாழவைக்க.

தாழ்நிலையில் தானிருந்தும் 

தானங்கள் தருவதனால்

அலை கடலும் உயர்குலமே 

தர மறுத்தால் தாழ்குலமே.

உயர் நிலையில் உலவுவதால் 

உயர்குலமாய் ஆவதில்லை

கரம்நீட்டிப் பெறுவதற்க்கு 

சிரம்தாழ்த்தும் வெண் மேகம்.

உப்பு நீரை உருமாற்றி 

உலகமெல்லாம் உவந்தளிக்கும்

கார் முகிலும் உயர்குலமே 

தர மறுத்தால் தாழ்குலமே.

மண்மகளும் மலைமகளும் 

மழைநீரைத் தான்பெறுதல்

பயிர்வாழ உயிர்வாழ 

பலருக்கும் பகிர்ந்தளிக்க

நீரோடை சிற்றாறு நதிதீரப் பட்டாடை 

ஏரி குளங்களென ஏராள அணிகலங்கள்

அணிந்து நிற்கும் நில மடந்தை

தரமறுத்தால் தாழ்குலமே.

கழிநீரை இளநீராய் தருகின்ற தென்னைபோல்

பதநீரை உருவாக்கிப் பாதுகாக்கும் பனையுண்டு

நிழல்தந்து அரவணைக்கும் ஆலவேப்ப மரங்களுண்டு

பலனையெதிர் பார்க்காமல் பயன்தரும் கனிமரங்களுண்டு.

மண்ணின் மீது எழுந்தவை எல்லாம்
மறைந்து மண்ணில் புதையுமுன்னர்

பிறர்வாழ உணவாகும் இயல்பான தன்மையிலே 

இறைவன் மறைந்து இருப்பது காணிர்.

இயற்கையன்னை படைப்பினிலே
இருக்குமினம் ஒருகோடி 

கண்ணுக்குத் தெரியாத
நுண்ணினங்கள் பலகோடி.

வளமான செல்வங்கள்
பலவாகப் படைத்த அன்னை

அளவாகப் பங்கிட்டு
அளிப்பதற்கு வருவதில்லை.

தான் என்றும் தனதென்றும்
தனக்குநிகர் யார் என்றும்

தருக்குடனே தலை நிமிர்ந்து
தான்செல்லும் மனித இனம்

தேசமென்றும் மொழியென்றும்
மதமென்றும் குலமென்றும்

நேசமில்லா பிரிவினங்கள்
பலவாகிப் பிரிந்த பின்னால்..

ஆறறிவு ஜீவன்கள்
அமைதியின்றி அலையும் போது

ஐந்தறிவும் அதற்கும் கீழே
ஓரறறிவு மட்டும் பெற்ற

உயிரினங்கள் அனைத்திலுமே
உயர்வு தாழ்வு ஏதுமின்றி

செய்கின்ற செயல்களிலே
பற்று இல்லா பண்புடனே
ஓப்புரவும் ஒற்றுமையும்
ஒன்று சேரும் தன்மை அறிவீர்.

உயர்ச்சியென்றும் தாழ்ச்சியென்றும் ஓயாமல் பேசி விட்டு

ஒதுங்கி நின்று தாழ்ந்து விட்ட  உத்தமரே உணருங்கள்.

நீதி வழுவா நெறி முறையில் தானாக இயங்கும் தன்மையிலே

மீதி மிச்சம் எச்சம் இல்லா கொடுக்கல் வாங்கல்  கண்டிடுவீர்.

எல்லோரும் ஓரினம் என்கின்ற வாதம் 

இயற்கையின் இயல்புக்கு என்றும் விரோதம்

விதைக்கு விதை வேறுபடும் விந்தையான உயிரினம்

சிதைந்து உயிர் பிரிந்துவிட்டால் சேர்ந்துவிடும் ஓரினம்.

இடுவாரும் ஒரு சாதி......பெறுவாரும் ஒரு சாதி

இருவருமே உயர் சாதி...இடமறுப்பின் இழி சாதி

இதுவே அவ்வை கூறுகின்ற..இரண்டு சாதி என்போமா !!!

This is my own poem.  - Thanks for reading it

Gopal

" புதிர் பாட்டு "

" சாதி இரண்டொழிய வேறில்லை, சாற்றுங்கால்

  நீதி வழுவா, நெறி முறையில்

  இட்டார் பெரியோர், இடாதார் இழிகுலத்தோர்

  பட்டாங்கில் உள்ளபடி. "

பாடிவிட்டுப் போன அவ்வை 

கோடி மட்டும் காட்டிடுவார்.

மூடி வைத்த முழுக்கருத்தும் 

தேடினால்தான் தெரியவரும்.

 யார் இந்த இட்டார் ..? ...
எவர் அந்த இடாதார்.. ?

இட்டார் பெரியோர் இதிலேதும் ஐயமில்லை.

இடாதார் இழிகுலத்தோர் ஏனென்று தெரியவில்லை?

பெறுவார் பற்றிய பேச்சேயில்லை !  

இது புதிரா? பாட்டா? அல்லது புதிர்ப் பாட்டா?.. 

எனக்குப் புரியவில்லை.

பிச்சையிடும் பேரெல்லாம் பெருமகனார் ஆனலும்

இச்சையில்லை என்பாரும் இழிமகனாய் போவாரோ?

ஏற்பது இகழ்ச்சியென்று எல்லோரும் எண்ணிவிட்டால்

பெறுவதற்க்கு ஆளின்றி இடுவான்தான் எங்கு போவான்?

இடாதான் எனப் பெயர் வாங்கி இழிமகனாய் ஆவானோ !! 

 யார் இந்த இட்டார் ..? ...
எவர் அந்த இடாதார்..?

ஆண் ஒரு சாதி, பெண் ஒரு சாதி, 

ஆண்டவனே ஒரு அர்த்த நாரி,

அதையும் தாண்டி அதென்ன சாதி !

புலவர் கூறும் புது இரு சாதி? 

அவ்வை வாக்குப் பொய்க்காது..

ஆராயாமல் புரியாது...

பொருள் இல்லாமல் புதிர் இல்லை,

சுலபம் என்றால் சுவை இல்லை.

விடை தெரியாக் கேள்விக்கு, 

விடை தேடிப் புறப்பட்டேன்..

வீடு விட்டு வீ தி வந்தேன்...

காடு மலை கடந்து சென்றேன்...

விடுகதைக்கு விடை காண,

இடைவிடாது சிந்தித்தேன்..

இயற்கையெனும் புத்தகத்தை,

இறுதிவரை படித்து விட்டேன்

இலை மறைவுக் காய் மறைவாய்,

நீதி பல நிறையக் கண்டேன்

கண்டவற்றை விண்டுரைக்க,

கற்றவுர் முன் வந்து விட்டேன்.

யார் இந்த இட்டார் ..? ...
எவர் அந்த இடாதார்..?

see the continuation under the title as
" புதிருக்கு விடை தேடி ..."