Know what "cmr " is.

We have named our family group as “Chinnamannur Clan ".

What this name “Chinnamannur “(cmr) stands for or why it is so named?

Here is the history of our native village.

We shall now fly backward in time and cross nearly 800 years, in one quick jump.

We are now standing at the fag end of the golden period of the Chola kingdom.

The mighty cholas have lost their hold on pandyas and the city of Madurai.

The pandyas are back again on their own, ruled by one 'kulabushana pandya mannan'.

He has two sons. – The elder son is Rajendran and the younger one is Rajasingan.

Rajendran, the crown prince, who became the pandya king in due course,was always fond of his younger brother and so were the general public who used to refer their king as Periaman (" Peria mannan ") and the younger brother as Chinnaman ( " Chinna mannan )

Later on, the second son Rajasingan got married to the only daughter of the Chola king.

In due course his mind got poisoned and he became jealous of his brother – now the king.

With the help of Cholas, he ventured to capture Madurai but lost the battle.

He felt ashamed for his greedy act, when his elder brother not only pardoned him but also showed magnanimity by giving him a separate portion to rule, as the king of Vala nadu.

“Vala Nadu “is Valam + Nadu, meaning fertile land.

It is the area of land at the bottom hills of Western Ghats, extending from the foot hills of kodaikanal in North West and up to periar & thekkadi mountain range in south end.

Named as Periakulam taluk by British was Vala-nadu, where rivers like Varaga nadhi, Periar river, Suruli river and other tributaries of Vaigai flow. Surrounded by continuous strips of mountains on its side, it had cultivable lands, hilly forests and thick jungles.

After becoming the king of Vala Nadu, Rajasinga pandyan temporarily made the temple town of veerapandi as his capital and developed cultivation.

When he went for hunting, he located a holy place by name 'Markayan kottai' on the western side bank of the river which in our old puranas was called Surabi nathi.

On the otherside of the river were flower forests (Poonga vanam) and which when cleared for habitation showed a Swayambu Lingam and an ancient Shiva temple!

The king came to know about the historical importance of this holy place as one mentioned in puranas as " Hari kesari nallur" - One among the five divine places of worship of Lord Shiva that helps the soul to get released from re-birth cycles and the other four being the present Kasi; Thiruvannamalai; Chidambaram and Thiruvarur.

When the king rebuilt the old temple city of harikesarinallur, general public gave it a new name, in honour of their king who was to them known as 'Chinaman'  

Hence the name, Chinnaman + Oor = " Chinnamanoor "  

" காரணப் பெயர்கள் "

ஊர்ந்து வந்து சேர்ந்து வாழத் தொடங்கிய இடம் " ஊர் ".
ஊர்கள் வளர்ந்து  நகர்ந்து வந்து இணைத்தபோது அது " நகரம் ".
புனிதமான உறவு முறை தர்மங்கள் வரையறுக்கப்பட்டு,
தந்தை வழியில், சொத்தில் பங்கு பெறுபவர்கள்  " பங்காளி ".
தாயை ஆதியாக வைத்து விளைந்த உற்வு முறையில் "தாயாதி".
சக உதரன் என்ற ரத்த சம்பந்தமானவர்கள் " சகோதரன் ", ' சகோதரி'.

போகி, பொங்கல் , மாட்டுப்பொங்கல், காணும் பொங்கல்
என்ற வரிசையில் காரணங்கள் ஒட்டிப் பிறந்தவைதான்.
போகம் என்றால் விளைச்சல்.  -
ஒரு போகம், இரண்டு போகம், மூன்று போக அறுவடைஎன்பார்கள்.
போகம் என்பதற்கு இன்னொரு அர்த்தம் இன்பம் துய்ப்பது. -
போகி என்றால் சுகத்தை அனுபவிப்பவர்.

மனதில் எழும் எண்ணங்களுக்கு ஒரு உருவம் கொடுப்பது எழுத்து.
அசைத்தல் என்றால் கட்டுதல் என்று ஒரு அர்த்தம் உண்டு.
எழுத்துக்களை இணைத்துக் கட்டி நடக்கச் செய்வதால் அசை என்று பெயர்.
சீர் என்பது தாளத்துக்குப் பெயர். -
வரையறையான ஒசையே தாளம் ( Rhythm )
செய்யுட்களில் வார்த்தைகளை சீராகப் பிரித்து
தாள கதியில் அமைப்பதால் சீர் ஆயிற்று.
" தளை " : - தளையிடுவது என்றால் பிணைப்பது .
தளை ஒரு சீரை இன்னொரு சீருடன் பிணைக்கும் வார்த்தை.
அடுத்து அடுத்து வருவதால் அது "அடி" ஆயிற்று. -
தொடுக்கப் படுவது  என்பதால் " தொடை " -
தொடுக்கும் மாலைக்கும் தொடை என்று பெயர்.
மாலை அணிவித்தல் அழகு செய்வதற்கு.
செய்யுளை அழகு செய்ய எட்டு வித தொடைகள் உண்டு.
அதில் எல்லோரும் அறிந்த எதுகை, மோனை தவிர இயைபு, முரண்,
அளபெடை, அந்தாதித் தொடை, இரட்டைத் தொடை மற்றும் செந்தொடை.
செய்யுள் இலக்கணத்தை யாப்பிலக்கணம் என்பார்கள்.  -
" யாத்தல் " என்றால் " கட்டுதல் " என்று பொருள்.
நாட்டுப் பாடல்கள் இயற்றும் படைப்பாளிகளை,
" பாட்டுக் கட்டுகிறவர்கள் " என்றுதான் அழைப்பர்.

இந்த செய்யுள் உறுப்புக்கள் ஒன்றை ஒன்று சார்ந்து
உடல் உறுப்புக்கள் போலச் செயல்படும்.
எழுத்தினால் ஆனது அசை ------
அசையினால் ஆனது சீர் ----------
சீர்களால் ஆனது அடி -----
அடிகளால் ஆனது பாட்டு.
தளை உடல் உறுப்புக்களை இணைக்கும் எலும்பு, தசை நார் போல.
எதுகை மோனை போன்றவை அழகு செய்யும் தொடை வகையறா.
 ( உடலுக்கு மேல் உள்ள ஆடை அணிகலங்கள் போல.)

இந்த உடல் போன்ற கவிதை உருவத்துக்கு உயிர்
கவிதையின் உட்பொருளான கருத்து. (சொல்ல வரும் விஷயம்.)

" இழுக்குடைய பாட்டிற்கு இசை நன்று "
எதுகை மோனை போல இசை இன்பம் தரும் ஓசை அமைதி
பிழைகள் தெரியாது மறைத்து விடும்.

பண்டிதனுக்கு இலக்கணம் முக்கியம்.  -
பாமரனுக்கு இசை இன்பம் முக்கியம்.
 To continue ...

எதுகையும் மோனையும்

தமிழ் மொழியின் அழகு எதுகையிலும் மோனையிலும் தெரியும்.
இவை பாடுகின்ற பாட்டினிற்கு ஓசை இனிமையை கொடுக்கிறது.
பாமரர்கள்கூட, " என்ன எகனை மொகனையா பேசுரவே" என்பார்கள்.
எதுகை மோனை என்றால் என்ன ?

தமிழில் "எதுகை" என்பது, ஆங்கிலத்தில் ரைம் ( Rhyme ) என்று சொல்லலாம்.
தமிழ்ச் செய்யுளின் இயல்பு,  ஒவ்வொறு அடியின் ஆரம்பத்தில் அமையும் எதுகை.

கவிதை வரிகள் என்று பொதுவாகச் சொன்னாலும், வரி வேறு, அடி என்பது வேறு.
ஒரே அடியானது பல முறை மடக்கி மடக்கி,  நீளமாக பல வரிகளில் வரலாம்.

அப்படியானால், எப்படி, எது பாட்டின் அடி, என்று தெரிந்து கொள்வது?
அதற்கு, ' எதுகை' உதவுகிறது. -
இரண்டு எதுகைகளுக்கு இடையில் இருப்பது பாட்டின் ஒரு அடி.

அது சரி. -  எது எதுகை என்பதை எப்படித் தெரிந்து கொள்வது?
அதற்கும் ஒரு வழி இருக்கிறது.

" இரண்டாம் எழுத்து ஒன்றுவது எதுகை " என்பது இலக்கண விதி.
இரண்டாம் எழுத்துக்குப் பின் சில எழுத்துக்கள் ஒரே மாதிரி இருந்தால் ஓசை நயம் கூடும்.
கந்தன் திருவடி
நந்தந் தலைமிசை
வந்தன் புடனுறின்
பந்தங் கழியுமே

இதில் இரண்டாம் எழுத்தும் மூன்றாம் எழுத்தும்,
அதாவது " ந்த" என்பது ஒவ்வொரு அடியிலும் வருகிறது.
இந்தப் பாட்டில் ஒவ்வொரு வரியும் ஒவ்வொரு அடி.

இதுமாதிரி, கண்ணன்..வண்ணன்..திண்ணன்..அண்ணன் என்பதில்,
2,3 & 4வது எழுத்துக்களான "ண்ணன்" என்பது மூன்றெழுத்து எதுகை. அதே சமயம்,
முதல் எழுத்துப் பற்றியும் ஒரு விஷயத்தை முக்கியமாகக் கவனிக்க வேண்டும்.

பட்டு என்பதற்கு, பாட்டு என்பது எதுகை ஆகாது.
பட்டு, கட்டு, குட்டு, பிட்டு என்ற குறில் வார்த்தைகள் ஒன்றுக்கொன்று எதுகை.
அதே போல,
பாட்டு, காட்டு, நீட்டு, ஊட்டு போன்ற நெடில்.வார்த்தைகள் ஒன்றுக்கொன்று எதுகை. குறில் என்பது ஒசையினால் சிறிது குறுகிய குட்டெழுத்து.
குறிலை நீட்டினால் சிறிது நீண்ட ஒசை வரும்போது, அது நெட்டெழுத்து.

மற்றொரு உதாரணம்,
வரிகள் நான்கில், அடிகள் இரண்டு உள்ள ஒரு பாட்டு.

பாம்பினைக் கண்ட போது
பயத்தினால் நடுங்கும் பேதை
கம்பினை எடுப்பா னோசொல்
கடுகியே ஓடு வானே.                      

( கடுகியே என்றால் வேகமாக என்று அர்த்தம்.)

"பாம்பினை"  என்ற வார்த்தை முதல் அடியின் ஆரம்பம். -
"கம்பினை" என்ற வார்த்தை இரண்டாவது அடியின் ஆரம்பம்.
ஆதலால், இந்த நான்கு வரிப் பாடலில் இருப்பது இரண்டு அடிகள் மட்டுமே.
அதில், " ம்பினை " என்பது எதுகை என்றாலும்,  'பா' வுக்கு 'க' எதுகை ஆகாது.

முதல் அடியில் முதல் எழுத்தில் உள்ள " பா " என்ற நெடிலும்,
இரண்டாவது அடியில் முதல் எழுத்தில் உள்ள " க " என்ற குறிலும்
ஒன்றுக்கொன்று எதுகை ஆகாது என்பதால்,
இப்பாட்டில் வரும் பாம்பு - கம்பு என்பதற்கு பதிலாக,
பாம்பு - காம்பு என்று மாற்றி அமைத்தால்
"பாம்பினை" என்ற வார்த்தைக்கு நெடில் எதுகையாக "காம்பினை" என்று வரும்.
( காம்பு என்ற சொல்லுக்கு மூங்கில் என்றும் அர்த்தம் உண்டு. )

காம்பினை எடுப்பா னோசொல்
கடுகியே ஓடு வானே.
  
இப்போது,
ஓசை நயம், ஓசை அமைதி மாறாமல் இருக்கும்.  - அர்த்தமும் மாறாது.

"முதல் எழுத்து ஒன்றி வருவது மோனை "  என்பது யாப்பிலக்கண வாய்ப்பாடு.
மோனை  என்ற வார்த்தைக்கு முன்னிடம் என்பது பொருள்.
தமிழில் மோனை என்பது ஆங்கிலத்தில் ' அல்லிடரேஷன் '  ( Alliteration )
வட மொழியில், அதை ' பிராசம் ' என்றும் சொல்வார்கள்.
தமிழ் செய்யுட்களில் ஒவ்வொரு அடியிலும் மோனை வருவது பாட்டுக்கு அழகு தரும்.

தமிழ் வசனங்க்களில் மோனை அமைந்தால் அதை, " அடுக்கு மொழி " என்போம்.

உயிர் எழுத்துக்கள் பன்னிரண்டில், அவை நாலு நாலாகப் பிரிந்து,
மோனை எழுத்துக்களாக இணையும்.
...............அ ; ஆ ; ஐ ; ஒள ......................இ ; ஈ ; எ ; ஏ ....................உ ; ஊ ; ஒ ; ஓ...........
இது போல,
அகரத்துடன் சேர்ந்த மெய் எழுத்துக்களான க் ; ச் ; ம் ; வ்...  ஒரு மோனைக் கூட்டம் -
க ; கா ; கை ; கௌ ./ ச ; சா ; சை ; செள../ ..த ; தா ; தை ; தெள./ ..ம ; மா ; மை மெள.

இந்தப் பொது விதிகளுடன், சில சிறப்பு விதிகளும் உண்டு.
அதன்படி, " ச " வுக்கு " த " மோனை என்பதால்,
ச ..சா...சை ..செள..த ..தா ..தை ...தெள எல்லாமே ஒன்றுக்கொன்று மோனை.
அதேபோல்,  " ம " வுக்கு " வ " மோனை, ....... " ஞ " வுக்கு " ந  " மோனை.
ஆதலால், .ம - மா - மை - மௌ - வ - வா - வை - வௌ .......என்பதும்  ..
...ஞ - ஞா - ஞை - ஞெள - ந - நா - நை - நெள .....என்பதும்,  ஒன்றுக்கொன்று மோனை.

மேலும் மற்றவைகள், சீர் ; அசை ; தளை ; தொடை ; அடி ...போன்றவை..